بررسی اثرات pentoxifylline به عنوان آنتی اکسیدانت و tnf-alfa بلوکر بر بروز استرس اکسیداتیو در تخمدان پلی کیستیک ناشی از تجویز لتروزول

سندروم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome (pcos)) شایع ترین اندوکرینوپاتی در زنان است که 10-5% زنان در سنین باروری را مبتلا می کند و در حدود 20% از علل ناباروری زوجین را به خود اختصاص می دهد. براساس مطالعاتی که به تازگی صورت گرفته است ارتباط معناداری بین بروز استرس اکسیداتیو و pcos وجود دارد. در مواردی از آسیب های سیستم تولید مثلی مانند اندومتریوزیس و pcos دخالت سایتوکین های التهابی il-1 و ifn-gamma و (tumor necrosis factor alpha) tnf-α و ros (reactive oxygen species) به اثبات رسیده است. در نتیجه با توجه به وجود ارتباط معنی دار بین بروز pcos و استرس اکسیداتیو یعنی افزایش سطح رادیکال های آزاد و کاهش معنی دار در میزان آنتی اکسیدانت تامtac (total antioxidant capacity) در خون افراد مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک، اثبات دخالت سایتوکین های التهابی در مواردی از آسیب های سیستم تولید مثلی مانند pcos و از طرف دیگر توان ضد التهابی و آنتی اکسیدانتی pentoxifylline به صورت کاهش tnf- (یک سایتوکین التهابی) و اثر مهارکنندگی غیر انتخابی فسفودی استراز توسط pentoxifylline، طی مطالعاتی بر آن شدیم تا کارآمدی این ماده را در pco ناشی از تجویز letrozole بر موش های ماده ی باکره بررسی نماییم. در این مطالعه با ایجاد مدل حیوانیpco ناشی از تجویز letrozole، اثر بی نظیر این دارو در کاهش فاکتورهای التهابی مانند، tnf-αو ros تخمدان وخون وlpo (lipid peroxidation) تخمدان و خون مشاهده شد. مقایسه tac (total antioxidant capacity) تخمدان و خون پس از تجویز این دارو گویای توان آنتی اکسیدانتی pentoxifylline می باشد. این دارو همچنین با افزایش میزان هورمون پروژسترون و استرادیول و کاهش تستوسترون و انسولین باعث بهبود شرایط هورمونی مبتلایان بهpco می شود.